21 October 2011

Τα ζώα είναι έτοιμα για την ελευθερία! Εμείς;

Οι αποδράσεις ζώων καθοδόν για τα σφαγεία είναι συχνό φαινόμενο που πολλές φορές φτάνει στα μέσα, και καθηλώνει τον κόσμο, που παρακολουθεί έκπληκτος μια τέτοια συμπεριφορά.

Το άλμα των ζώων στην ελευθερία είναι μια πράξη απρόσμενη η οποία κλονίζει την αντίληψη για ζώα «εξημερωμένα» και «εξοικειωμένα», δηλαδή υποταγμένα στην ανθρώπινη κυριαρχία.

Όμως από ότι φαίνεται τα ζώα ποτέ δεν «εξημερώθηκαν» και ποτέ δεν υποτάχθηκαν (τουλάχιστον στο πνεύμα τους) στον άνθρωπο. Μας δείχνουν ότι έχουν πλήρη συναίσθηση των συνθηκών δουλείας που βιώνουν και ότι η αντίδρασή τους σ’ αυτήν θα είναι μόνιμη όσο αυτό το μαύρο κεφάλαιο παραμένει ανοιχτό.

Παρά τις αλλεπάλληλες διασταυρώσεις και τις άλλες παρεμβάσεις που αλλοίωσαν τα σώματα τους για να έχουν τα χαρακτηριστικά που θέλει ο εκμεταλλευτής τους άνθρωπος, παρά την τεχνητή αναπαραγωγή τους και παρά το πλήρες ξέκομά τους από την Φύση και τον εγκλεισμό τους σε κλειστούς χώρους-φυλακές, η φλόγα της ελευθερίας παραμένει άσβεστη μέσα τους καθώς και όλες οι άλλες ενστικτώδεις συμπεριφορές που θα τους επιτρέψουν να γυρίσουν στη Φύση και να ξαναζήσουν ελεύθερα.

Και μας το δείχνουν με κάθε ευκαιρία.


Η μελέτη της συμπεριφοράς των εξημερωμένων ζώων (όπως παρουσιάζεται στο βιβλίο The Ethology of Domestic Animals: An Introductory Text - P. Jensen) δείχνει ότι όταν τους δοθεί η ευκαιρία αυτά ενστικτωδώς συμπεριφέρονται όπως οι άγριοι και ελεύθεροι πρόγονοι τους.

Πρόκειται δηλαδή για μια συμπεριφορά η οποία είναι κωδικοποιημένη και προγραμματισμένη στην ύπαρξή τους από την φύση και αυτό διευκολύνει κατά πολύ την επανένταξή τους στο οικοσύστημα, όταν ο άνθρωπος κατανοήσει ότι θα πρέπει να τα ελευθερώσει και να τους επιτρέψει να ζήσουν σύμφωνα με την θέλησή τους.

Επίσης πριν λίγο καιρό είχαμε μια είδηση που έλαβε μεγάλη έκταση στα μέσα για την Υβόνη, μιαν αγελάδα στη Γερμανία, η οποία δραπέτευσε προς την ελευθερία και έζησε 3 ολόκληρους μήνες μέσα στα δάση μέχρι να εντοπιστεί και να συλληφθεί δια της βίας.

Για τον εντοπισμό της στήθηκε μια γιγαντιαία εκστρατεία και μάλιστα επικηρύχτηκε έναντι ενός χρηματικού ποσού ώστε να βρεθεί και να ενταχθεί και πάλι υπό τον έλεγχο του ανθρώπου.

Το γεγονός αυτό μας λεει πολύ εύγλωττα ότι δεν μπορούμε να ανεχτούμε την ιδέα του ελευθέρου και του αδιαχείριστου από εμάς ζώου. Ο άνθρωπος με την κυριαρχική νοοτροπία του «ανώτερου» και αυτού που «ξέρει καλύτερα» και με το πρόσχημα της ασφάλειας του ζώου (πχ να μην το φάνε οι λύκοι), δεν του αφήνει κανένα περιθώριο να ζήσει την ζωή της επιλογής του.

Γιατί ακόμα και στο καταφύγιο όπου θα περάσει την υπόλοιπη ζωή της η Υβόνη, θα έχει μεν ασφάλεια και τροφή αλλά δεν θα είναι όπως θέλει αυτή: πραγματικά ελεύθερη, χωρίς καμία παρουσία ανθρώπου μέσα στα πόδια της.


Το καταφύγιο δεν είναι η επιλογή της Υβόνης.

Η Υβόνη όπως εξάλλου και πολλά άλλα ζώα* έκαναν το άλμα στην ελευθερία και αυτό είναι μια πράξη γνήσιου αυθορμητισμού που εκπέμπει την αστείρευτη δύναμη και την αποφασιστικότητά τους για ζωή και ελευθερία.

Είναι μια σαφής και ξεκάθαρη δήλωση: τα ζώα ζητούν να μπει τέλος στην παρέμβαση στην ζωή τους και τέλος στην καταπίεσή τους. Γιατί οι ζωές τους έχουν απόλυτη αξία και νόημα γι αυτά, τους ανήκουν και δεν έχουν καμία θέση στο αναχρονιστικό, άδικο και παρανοϊκό οικοδόμημα της εκμετάλλευσης που τις έχει εντάξει ο άνθρωπος.

Τα ζώα δεν επιτρέπουν και δεν θέλουν να συνεχίσουν να είναι τα εξιλαστήρια θύματα για να ικανοποιείται η ανωμαλία και η διαστροφή που από αισθανόμενα όντα τα εκμηδενίζει σε αντικείμενα προς χρήση. Θέλουν να βγουν από αυτόν τον φαύλο κύκλο και  να απαλλαγούν από την απρόσκλητη και οδυνηρή εισβολή του ανθρώπου στην ζωή τους.

Έτσι με κάθε ευκαιρία μας διδάσκουν το μεγάλο μάθημα της ελευθερίας ως διαχρονικοί φορείς του θεμελιώδους αυτού νόμου του οικοσυστήματος. Ο μηχανισμός της ελευθερίας είναι ενσωματωμένος στο είναι τους και δεν μπορεί καμία μα καμία παρέμβαση από τον άνθρωπο να τον απαλείψει.

Τα ζώα είναι και ήταν πάντα έτοιμα!

Για την πολυπόθητη ελευθερία και την επανένταξή τους στην δικαιοδοσία της φύσης.

Εμείς όμως είμαστε;

Κι αν δεν είμαστε τι σκοπεύουμε να κάνουμε για όλο αυτό;

Θα μείνουμε καθηλωμένοι στον κούφιο μελοδραματισμό των μέσων που παρουσιάζουν αυτή την κορυφαία πράξη των ζώων ως ένα ακόμη reality show;

Θα μείνουμε ικανοποιημένοι από το αίσιο τέλος του δράματος αυτού του ενός ζώου, ενώ θα συνεχίζεται το δράμα και το μακελειό για όλα τα άλλα δισεκατομμύρια ζώα;

Θα μπορέσουμε πλέον να συνεχίσουμε κατά τον ίδιο τρόπο, σαν να μη συμβαίνει τίποτε, σαν να μην έχουμε δει, και σαν να μην καταλαβαίνουμε;

Αν το θέλαμε θα μπορούσε να παγώσει όλο αυτό τώρα και να κλείσει για πάντα το μαύρο κεφάλαιο της δουλείας των μη ανθρώπινων ζώων.

Αν σκύβαμε σοβαρά στο θέμα και μπορούσαμε να συλλάβουμε έστω ένα ελάχιστο μέρος από το τεράστιο κακό που έχουμε προξενήσει στα ζώα, τότε σίγουρα θα προέκυπτε ένα αυθόρμητο χρέος να επανορθώσουμε δίνοντας όλες μας τις δυνάμεις σε αυτή την προσπάθεια. Όπως ακριβώς τις δίναμε μέχρι τώρα για να χτιστεί αυτό το κολοσσιαίων διαστάσεων τερατούργημα που λέγεται εκμετάλλευση των ζώων.

Αυτό το χρέος δεν μπορούν να το κάνουν οι άλλοι για μας. Είναι υπόθεση του καθενός να το φέρει σε πέρας κάνοντας την μόνη πράξη που σημαίνει ελευθερία και χειραφέτηση για τα ζώα: την μετάβαση στον κόσμο του veganism.

Μια πράξη αντίστοιχα μεγαλειώδης και κορυφαία όπως αυτή των ζώων η οποία εμπνέει το ανθρώπινο είδος, που τώρα είναι καλά μαντρωμένο μέσα στους νοητικούς φράχτες των πιο αντιδραστικών αντιλήψεων για την αξία της ζωής, να σπάσει αυτούς τους φράχτες και να αποδράσει στην ελευθερία και στην αλήθεια.


…………………


* Η Κάϊλι, μια νεαρή αγελάδα «εκτροφής για κρέας», απέδρασε για τη ζωή της από ένα σφαγείο της Φιλαδέλφειας


Απολαύστε το μάθημα και την αίσθηση της ελευθερίας που μας δίνουν αυτά τα υπέροχα ζώα και αναλογιστείτε την αδικία και το έγκλημα που αφήνουμε να διαπράττεται σε βάρος τους.